Rachael Madori Posted on 1:26 pm

Een hete avond op kantoor met mijn baas

Het was 5 uur en langzaam liep het kantoor leeg, uiteindelijk waren alleen ik en mijn baas nog over. Gisteren vroeg hij mij of ik vandaag langer wou blijven om met hem aan een nieuw project te werken, hij had een frisse en jonge visie nodig. Natuurlijk zei ik ja. Mijn baas is een goed uitziende man van 35 jaar met kort donkerblond haar, blauwe ogen en mooie volle lippen. Steeds vaker betrapte ik mezelf erop dat ik fantaseerde over hoe zijn mooie dikke lippen zwoel de mijne raakten. ‘Kom je nog?’ Vroeg mijn baas. Ik schrok op uit mijn gedachtes en keek mijn baas schaapachtig aan. ‘Uhhh… ja tuurlijk ik kom eraan’ Zei ik stotterend. Snel pakte ik mijn spullen en liep achter hem aan richting zijn kantoor. Eenmaal aangekomen bij zijn kantoor was ik een beetje zenuwachtig. Achter zijn bureau stonden 2 stoelen dicht naast elkaar, bij de gedachte om zo dicht naast hem te zitten kreeg ik een warm en prettig gevoel in mijn lichaam. Ik nam plaats naast mijn baas en keek hem vluchtig aan om vervolgens weer verlegen naar het grote computerscherm te staren.

Hij begon te vertellen wat het plan was en wat er precies van mij verwacht werd. Ik keek hem strak en dromerig aan. Ineens stopte hij met praten en grinnikte. ‘Gaat het wel? Je bent zo stil vandaag’. ‘Het gaat prima hoor, misschien ben ik gewoon een beetje moe’ antwoordde ik.
Hij grinnikte en ging verder met zijn verhaal. Hij merkte op dat ik niet aan het opletten was en hij porde in mijn zij. Ik schrok op slaakte een gil en begon te lachen. ‘Bevalt het uitzicht?’ Vroeg hij plagerig. Ik liep rood aan en verlegen antwoorde ik ‘misschien een beetje. laten we maar aan het werk gaan’. Tijdens het werk werd de sfeer een stuk ontspannender en we hadden lol samen. Grapjes gingen over en weer en er werd soms zelfs stiekem een beetje geflirt. Perongeluk liet ik mijn pen op de grond vallen, ik boog voorover om hem op te rapen terwijl mijn baas voor de grap een schop tegen mijn bureaustoel geeft, uit reflex greep ik zijn been vast en ik viel nog net niet op de grond. Zonder te beseffen dat mijn hand nog steeds op zijn been lag raapte ik mijn pen op en kwam weer omhoog waar ik mijn hand nog steeds op zijn been zag liggen en zijn ogen die me zwoel aankeken. Verlegen trok ik heel rustig mijn hand weg, en keek hem verlangend aan. ‘Gaat het?’ Vroeg hij met een grote grijns op zijn gezicht. ‘Ja hoor niks aan de hand’ Zei ik terwijl ik mijn ogen rolde. Langzaam boog hij voorover tot onze gezichten nog maar 2 centimeter van elkaar afstonden. Mijn hart begon sneller te kloppen en ik kon mezelf niet meer inhouden.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *